مرح

از ویکی‌واژه

(مَ رَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. شادمان شدن.
  2. خرامیدن به ناز.
  3. تباه شدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مَ رِ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. متبختر از نشاط و فرح.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین