مرسی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فرانسوی
ریشه ی واژه ی مرسی از لغت پارسی مِهر یعنی هدیه ی آسمانی و دوستی گرفته شده که در لاتین به شکل Mercury به معنای خورشید، نزدیک ترین ستاره به خورشید که تیر بود و سپس در فرانسوی به ریخت merci درآمده که در دوران قاجار واژه ی مرسی به ایران آورده شد.
آوایش
[ویرایش]- /مِرسی/
شبه جمله
[ویرایش]
مرسی
- برای بیان تشکر و امتنان به کار مبیرود، متشکرم، ممنونم.
- مرسی اصطلاح دو کلمه ای کهن بوده و در زبان معیار باستان به حاکم، کدخدا، و پیشوا اطلاق میشده، سی به معنی آقا، پیشوا یا سیّد بود.
––––
برگردانها
[ویرایش]| ترجمهها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین