مروح

از ویکی‌واژه

(مُ رَ وَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. راحت داده، خوشی داده شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(مُ رَ وِّ)

  1. راحت کننده، آسایش دهنده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

عربی[ویرایش]

(اِ