مز

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مَز، مِز

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مَز/

اسم

مَز (قدیم)‎

1. مزیدن. مکیدن چیزی را.

صفت

مُزّ

1. آنچه طعمش بین ترش و شیرین باشد؛ ترش و شیرین. میخوش.

---

ترجمه
انگلیسی: toothsome dessert

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین