مست
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- [مُست]
اسم
[ویرایش]مست
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
صفت
[ویرایش]مَست
- شراب‌خورده، خارج‌شده از حالت طبیعی به علت خوردن شراب.
- بی‌هوش، مدهوش.
- کسی که به علت داشتن مال و مقام و غیره بسیار مغرور باشد. ~ و ملنگ (عامیانه)
- شاد و خوشحال و سردماغ.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین