مستأصل

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُستَأصَل/

اسم مفرد

مستأصل

1. درمانده، آنکه به سبب فقر، ضعف، و مانند آنها احساس ناتوانی و درماندگی می‌کند.
2. از بیخ برکنده شده، بیچاره، گرفتار.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن