مستعمل
(مُ تَ مَ)
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
(اِمف.)
- به کار برده شده، کهنه.
- متداول، معمول.
- کلمه‌ای که به تنهایی دارای معنی باشد و استعمال شود.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
(مُ تَ مِ)
- به کار برنده، استعمال کننده.
- به کار برندة لغت.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
عربی[ویرایش]
(اِ
برگردان‌ها[ویرایش]
- ایتالیایی
صفت[ویرایش]
- انگلیسی
- well worn