مستعمل
ظاهر
(مُ تَ مَ)
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش](اِمف.)
- به کار برده شده، کهنه.
- متداول، معمول.
- کلمهای که به تنهایی دارای معنی باشد و استعمال شود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(مُ تَ مِ)
- به کار برنده، استعمال کننده.
- به کار برندة لغت.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
عربی
[ویرایش](اِ
برگردانها
[ویرایش]- ایتالیایی
صفت
[ویرایش]- انگلیسی
- well worn