مسوف

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مِسوَف/

اسم

مِسوَف

1. عطردان.

صفت

مُسَو ُِف

1. خیره‌سر، خودرأی.

منابع

• فرهنگ لغت معین