مشته

فارسی

(مُ تِ)

اسم

1. ابزاری فلزی که در مشت جا می‌شود و در صحافی و کفش دوزی برای کوبیدن مقوا و چرم از آن استفاده می‌کنند.
2. دستة هرچیزی مانند کارد و خنجر.

منابع

• فرهنگ لغت معین