مشربه

(مَ رَ یا رُ بَ یا بِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. مشربة

اسم

1. زمین نرمی که در آن همیشه گیاه باشد.
2. غرفه‌ای که در آن آشامیدنی صرف کنند.
3. پیش دالان.
4. یک مشت آب.
5. آبخور پر جوی و یا عام

جمع

1. مشارب.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مَ رَ بِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

1. مشربة

اسم

1. آب خور، جای آب خوردن.

جمع

1. مشارب.

منابع

• فرهنگ لغت معین