مشربه
(مَ رَ یا رُ بَ یا بِ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- مشربة
اسم
[ویرایش]- زمین نرمی که در آن همیشه گیاه باشد.
- غرفه‌ای که در آن آشامیدنی صرف کنند.
- پیش دالان.
- یک مشت آب.
- آبخور پر جوی و یا عام
استعاره
[ویرایش]جمع
[ویرایش]- مشارب.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(مَ رَ بِ)
ریشه‌شناسی
[ویرایش]- مشربة
اسم
[ویرایش]- آب خور، جای آب خوردن.
جمع
[ویرایش]- مشارب.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین