مصوت

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /مُصَوِّت/

اسم[ویرایش]

مصوت

  1. (زبانشناسی): واکه، حرف صدادار، صدادار، دارای صدای بلند.

صفت[ویرایش]

  1. ویژگی حرفی که نشان دهنده این واکه‌های صدادار هستند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن