مصوت

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُصَوِّت/

اسم

مصوت

1. (زبانشناسی): واکه، حرف صدادار، صدادار، دارای صدای بلند.

صفت

1. ویژگی حرفی که نشان دهنده این واکه‌های صدادار هستند.

جستارهای وابسته

• مصوته، مصوتات

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها
انگلیسی: phonetic phonate diphthong

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن