مطاع

از ویکی‌واژه

(مُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. اطاعت شده، در خور اطاعت، کسی که از او فرمان برداری و اطاعت کنند.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین