مطوق

از ویکی‌واژه

(مَ طَ وَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. طوق دار، با گردن بند آراسته شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین