معاد

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [مَع/آد]

اسم[ویرایش]

معاد

  1. به مفهوم باستانی کلمه به اسم یا شهرت مع.
    درست شده از دو کلمه مع - آد، در آغاز ممکن است قبیله‌ای دامپرور و مهارت در پرورش گوسفند و گاو بدین عنوان نزد سایر ملل شهره بودند.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

(مَ)

اسم[ویرایش]

  1. جای بازگشت.
  2. رستاخیز، آخر جهان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین