معمر

از ویکی‌واژه

(مُ عَ مَّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. سالخورده، کسی که عمر طولانی کرده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. آبادان، معمور.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
long lived