پرش به محتوا

مغلطه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /مَغلَطِه/

اسم مصدر

[ویرایش]

مغلطه

  1. کلام غیر منطقی برای گیج کردن و گمراه کردنِ مخاطب و خارج کردنِ او از موضوع.
  2. سخنی که کسی را به غلط و اشتباه بیندازد.



ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین
  • Fallacy