مفتن

(مُ فَ تَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. در فتنه افکنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ فَ تِّ)

1. برانگیزانندة فتنه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ