مفر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /مَفَرّ/
اسم
[ویرایش]
مَفَرّ
- گریزگاه، جای‌گریز.
زبان دیگر
[ویرایش]- بهاری
اسم
[ویرایش]مَفَر
- مترادف نوبت در زبان فارسی، زمانی صرف می‌گردد که یک آرواره‌لق اجازه حرف زدن به کسی ندهد.
- مَفَر ورِرِ بَی‌یع!
- نوبت میده مگه!
| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس