مفید

فارسی

ریشه شناسی

• بهاری

آوایش

• [مُف/یی/دِ]

صفت

مفید

1. مفت‌خور در گویش بهاری.

   مفید ممکن است به سه بخش مف-یی-دِ قابل تجزیه باشد و حاکی از مفتخوری یا دلگی است. مُف همان مفت زبان فارسی را تداعی می‌نماید.

ریشه شناسی ۲

• عربی

اسم

(مُ)

1. سودمند، با فایده.
2. سودمند. سودبخش.

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: utile
• proficuo
• انگلیسی: well off
• useful
• remedial
• profitable
• instrumental
• helpful
• good
• fruitful
• effect
• constructive
• beneficial
• benefactress
• vail
• terse

• syllabus
• stead
• salubrity
• precise
• poniter
• pithy
• efficiency
• compendious
• benefit
• availability
• advantage
• informative
• condense
• asset
• pay dirt
• man friday