مقامه

از ویکی‌واژه

(مَ مَ یا مِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. مقامة

اسم[ویرایش]

  1. مجلس، محل نشستن.
  2. گروهی از مردم.
  3. نوشته - ای ادبی با نثر فنی همراه با صنایع بدیعی و اشعار و امثال.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین