ممتهن

از ویکی‌واژه

(مُ تَ هَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

(اِمف.)

  1. خوار کرده.

صفت[ویرایش]

  1. پست، ناچیز.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین