ممد
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [مَمَد]
اسم
[ویرایش]ممد
- در گفتگوی عامیانه به جای محمد صرف می‌شود. ممدآقا به جای محمدآقا.
ریشه شناسی۲
[ویرایش]- بهاری
آوایش
[ویرایش]- [مَم/مَد]
اسم
[ویرایش]- در محاوره و گفتگو به جای محمد،
- محمد به صور مختلف در گویش بهاری مسموع می‌شود ممّد، مُحه، محمّد، ماحمّد.
ریشه شناسی۳
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- [مُمِد]
اسم
[ویرایش]- یاری دهنده.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
{{ترجمه-پایین} |
||||||||