ممد

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • [مَمَد]

اسم[ویرایش]

ممد

  1. در گفتگوی عامیانه به جای محمد صرف می‌شود. ممدآقا به جای محمدآقا.

ریشه شناسی۲[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • [مَم/مَد]

اسم[ویرایش]

  1. در محاوره و گفتگو به جای محمد،
    محمد به صور مختلف در گویش بهاری مسموع می‌شود ممّد، مُحه، محمّد، ماحمّد.

ریشه شناسی۳[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • [مُمِد]

اسم[ویرایش]

  1. یاری دهنده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها[ویرایش]