منتقض

(مُ تَ قَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. ویران شده (بنا)

1. شکسته شده (عهد و پیمان)

1. باطل.

منابع

• فرهنگ لغت معین