منذر
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /مُنذِر/
اسم[ویرایش]
منذر
- آگاه سازنده، ترساننده از عقوبت گناه.
- به تعبیر قرآن جامعه وقتی منذر، یعنی پیامبر را از دست داد، احتیاج به یک سلسله مَحکمی دارد.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- همرزمان حسینی ISBN 978-600-8218-32-6