مهربانو

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

مهربان = مهر + بان + او = نگهبان مهر او = نگهبان مهر خداوند

صفت[ویرایش]

  1. کسی که نگهبان و پاسدار مهر خداونداست.

در قدیم دختران را به این صفت میخواندند؛ یعنی به جای کلمه زن یا خانم، از مهربانو استفاده میکردند (مهربانو ندا - مهربانو شیشه گر) چرا که دختر را سرچشمه و منبع مهر خداوند میدانستند... بیایید از امروز این صفت بی نظیر را دوباره زنده کنیم و نام دختران و زنان ایران را به این صفت همراه کنیم و صدا بزنیم. (مهربانو مریم، مهربانو کریمی، مهربانو...)

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ زندگی به زبان خیلی ساده
  • هومن کشاورز