مهمانپذیر

فارسی

حوزه: [گردشگری و جهانگردی]

1. اقامتگاهی با امکانات و خدمات محدود.

منابع

«مهمان‏پذیر» هم‌ارزِ «guest house»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی