مهین

(مُ)

عربی

(اِ

فارسی

1. خوار دارنده، اهانت کننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. سست، ضعیف.
2. خوار، زبون.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مِ) (ص نسب.)

1. بزرگتر، بزرگترین.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مَ) (ص نسب.)

1. منسوب به ماه.
2. نامی است از نام‌های زنان.

منابع

• فرهنگ لغت معین