پرش به محتوا

موته

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /مُوتِه/

اسم

[ویرایش]

موته

  1. مطیع در زبان فارسی.
    یا متاع ائول یا موته.
    یا متاع باش یا مطیع.