مورد
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ مورد دارد |
آوایش[ویرایش]
- /مُورِد/
اسم[ویرایش]
مُورِد
- جمع موارد؛ موضوع، مناسبت، آنچه به صورت امر دشواری پیش آید.
اسم[ویرایش]
مُورْد
- درختی است همیشه سبز با گلهای سفید و خوشبو.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
صفت[ویرایش]
مُوَرَّد
- گلگون، سرخ رنگ.
- محل ورود، جای فرود آمدن.
- راه به سوی آب.
- آن چه اتفاق میافتد.
- باره.
––––
برگردانها[ویرایش]
- ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن