موکب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /مُوکِب/

اسم

موکب

1. گروه سواران یا پیادگان.
2. گروهی از سواران یا پیادگان که در التزام رکاب پادشاه باشند.
3. (جمع): مواکب.

منابع

• فرهنگ لغت معین