مَیم

از ویکی‌واژه

همچنین بنگرید به: چَرَم

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [مَ/یَم]

اسم خاص[ویرایش]

میم

  1. مَیَم و چَرَم هر دو در شاهنامه با هم هستند یکی شهر مرزی توران و دیگری ارگ یا قلعه آن شهر؛ ولی تفکیک آنها از روی متون شاهنامه دشوار است. اینجا محل مرزبانی فرود فرزند سیاوش بود که از طرف افراسیاب گماشته شده‌بود.
    چو برخاست آوای کوس از چَرَم ..... جهان کرد چون آبنوس از مَیَم


منابع[ویرایش]


برگردان‌ها[ویرایش]