میانک

فارسی

حوزه: [زیست‏شناسی]

1. ذرۀ مرکزی میان‏تن.

منابع

«میانک» هم‌ارزِ «centriole»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی، دفتر اول، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی