میانک
فارسی[ویرایش]
حوزه: [زیستشناسی]
- ذرۀ مرکزی میانتن.
منابع[ویرایش]
«میانک» همارزِ «centriole»؛ منبع: گروه واژهگزینی، دفتر اول، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی
حوزه: [زیستشناسی]
«میانک» همارزِ «centriole»؛ منبع: گروه واژهگزینی، دفتر اول، فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی