نااهل

(اَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. آن که قابلیت و استعداد ندارد.
2. فرزندی که برخلاف آداب و عادات خانواده اش عمل کند، ناخلف.

جمع

1. نااهلان.

منابع

• فرهنگ لغت معین