پرش به محتوا

نابسوده

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه‌ لغت

فارسی

آوایش

/نابِسودِه/

صفت مفعولی

نابسوده (قدیم)‎

ناسفته، سوراخ نشده. دست نخورده. نو.
بیامد بر تخت شاهی نشست/ یکی جامه نابسوده بدست. «فردوسی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ شاهنامه

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=نابسوده&oldid=890454»