ناشنوایی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

حوزه: [شنوایی‌‌شناسی]

  1. کم‌شنوایی بسیار عمیق با آستانۀ شنوایی بیش از 90 دسی‌بل که در آن فراگیری زبان گفتاری بدون تقویت‌کننده و روش‌های آموزشی ویژه امکان‌پذیر نیست

متـ . کم‌شنوایی عمیق profound hearing impairment, profound hearing loss.

منابع[ویرایش]

«ناشنوایی» هم‌ارزِ «deafness, anacusis»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هشتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۰۸-۸