پرش به محتوا

نامور

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • شاهنامه

آوایش

[ویرایش]
  • /نام/وَر/

صفت

[ویرایش]

نامور

  1. معروف، دارای نام نیک، مترادف نام‌‌آور.
    کَی نامور پاسخ آورد زود/ که از من شگفتی بباید شنود «شاهنامه»

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین
  • شاهنامه
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=نامور&oldid=864043»