نایاب

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /نا/یاب/

صفت مفعولی[ویرایش]

نایاب

  1. آنچه یافت نمی‌شود یا امکان دسترسی به آن وجود ندارد، نادر، کمیاب.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن