پرش به محتوا

نشیم

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /نِشیم/

اسم

[ویرایش]

نشیم

  1. آشیانه مرغان. جای نشستن.
    نشیم تو رخشنده گاه منست/ دو پرّ تو فرّ کلاه منست. «فردوسی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ شاهنامه