نضج
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]
اسم مصدر
[ویرایش]
نضج
- (مجاز): پا گرفتن و به سوی کمال و پیش‌رفت حرکت کردن.
- رسیدگی، چنان‌که در میوه و در اخلاط بدن؛ پختگی.
- چندانی بداشت که اخلاط را در مفاصل نضجی پدید آمد. (نظامی‌عروضی)
صفت
[ویرایش]- رسیدگی، پختگی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-97-5