نظاره

از ویکی‌واژه

(نَ ظّ رِ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. بیننده، تماشاگر.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(نِ رِ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  1. نظارة

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. زیرکی، فر

استعاره[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. در فارسی: نگاه کردن، تماشا کردن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
behold