نعناع

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /نَعناع/

اسم

نعناع (گیاهی)‎

1. گیاهی است از تیره دو لپه‌ای‌های پیوسته گلبرگ که سردسته تیره نعناعیان می‌باشد و جز سبزی‌های خوراکی است. این گیاه همه آثار نیرو دهنده و بادشکن و خلط‌آور را داراست. نانوگ.

استعاره

1. نعناع داغِ چیزی را زیاد کردن: چیزی را زیاد بزرگ و مهم جلوه دادن.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: mint ^en
• آلمانی: Minze ^de
• بندرعباسی: پودن
• شیرازی: پودونک

• فرانسوی: menthe ^fr
• قصرانی: پتنیک
• لری: پیدن