نغز

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /نَغز/

صفت

نغز

1. خوب، نیک، هر چیز عجیب و بدیع

   یکی پر خرد مرد پاکیزه مغز/ که بودش زبان پر ز گفتار نغز «فردوسی»

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:dainty
• mot
• vers de societe

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه