نفور

از ویکی‌واژه

(نُ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر لازم[ویرایش]

  1. رمیدن، دور شدن.
  2. حرکت کردن حاجیان از منی به سوی مکه. ؛ روز (یوم)
  1. ~ روز ۱۲ ذیحجه که حاجیان از منی به سوی مکه حرکت کنند.

(اِم

صفت[ویرایش]

  1. رمیدگی.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(نَ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. رمنده، دور شونده، نفرت کننده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین