نقطه مرزی

فارسی

حوزه: [ریاضی]

1. نقطه‏ای برای مجموعه‏ای در فضای توپولوژیکی، که هر همسایگی آن شامل نقاطی از آن مجموعه و متممش باشد.

منابع

«نقطۀ مرزی» هم‌ارزِ «boundary point, frontier point»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر سوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸