نهج‌البلاغه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ نهج‌البلاغه دارد

آوایش[ویرایش]

  • [نَ/ هَج/ اِل/ بُلاغه]

اسم مرکب[ویرایش]

نهج‌البلاغه

  1. نام کتابی است منسوب به حضرت علی‌(ع) که واعظی به نام شیخ‌مفید قریب ۶۰۰ سال پس از وفات آن حضرت تاُلیف نموده است. به احتمال زیاد امام‌علی سواد نوشتن نداشت چون از خود اوست که گفته از من بپرسید قبل از اینکه از دنیا بروم.
    تجزیه نهج‌البلاغه ممکن است از چهار کلمه شکل گرفته باشد. نَ به معنی نه است جواب منفی٬ نداشتن٬ نبودن. هَج مترادف حج که معنی باستانی آن علامت جنس مؤنث صراحتا زن است. بُلاغ باید چشمه تعبیر نمود به عبارت دیگر نهج‌البلاغه یعنی چشمه متعلق به زنان.

مترادف‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]