نواب

از ویکی‌واژه

(نَ وّ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

صفت[ویرایش]

  1. بسیار نیابت کننده.

اسم[ویرایش]

  1. عنوانی که در زمان صفویه و قاجار به شاهزادگان اطلاق می‌شد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

(نُ وّ)

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

جمع[ویرایش]

  1. نائب ؛ وکیل‌ها، گماشتگان.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]

انگلیسی
nabob