پرش به محتوا

نواب

از ویکی‌واژه

(نَ وّ)

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

صفت

[ویرایش]
  1. بسیار نیابت کننده.

اسم

[ویرایش]
  1. عنوانی که در زمان صفویه و قاجار به شاهزادگان اطلاق می‌شد.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

(نُ وّ)

ریشه‌شناسی

[ویرایش]

اسم

[ویرایش]

جمع

[ویرایش]
  1. نائب ؛ وکیل‌ها، گماشتگان.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

[ویرایش]
انگلیسی
nabob