پرش به محتوا

هادو

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /ها/دُو/

صفت

[ویرایش]

هادو

  1. همیشه ایستاده، مدام سرپا بودن، شاید پادو هم تعبیر گردد.
    ها دوو ها.
    یالله بلندشو دیگه.

مترادف‌ها

[ویرایش]