پرش به محتوا

هامون

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • پهلوی

آوایش

[ویرایش]
  • /هامون/

اسم

[ویرایش]

هامون

  1. هامُن: خشکی، دشت، بیابان، صحرا، زمین هموار.
    گر آیند زی ما به جنگ آن گروه/ شود کوه هامون و هامون چو کوه «فردوسی»

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین