هدیه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /هَدیه/----/هدیه (جمع هدایا)
اسم[ویرایش]
هدیه
- آنچه به مناسبتی یا برسم یادگار به نشانه محبت به کسی داده می‌شود؛ تحفه، ارمغان، پیشکش.
- پولی که در عروسی مهمانان به عروس یا داماد می‌دهند.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- هندی
اسم[ویرایش]
هدیه
- به نوعی کار یا عمل یا شی که به فردی داده می‌شود . هدیه می‌گویند.
- به معنای بخشیدن، دادن چیزی به کسی بدون عوض است.
- نام دخترانه.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن