هرئیوه
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /هَر/اَی/وهَ/
نام‌جا[ویرایش]
هرئیوه
- از حدود متصرفات خوارزم باستان واقع در افغانستان و مجاور تمدن‌های دره رود تجن و مرغاب و مرغیانه در آسیای میانه.
- هرئیوه در گویش بهاری مفهوم صریحی دارد، که ظاهراً در دنیای کهن هم همین مفهوم را داشته است. «هَر اَی وهَ» هر خانه بدهد، چی را بدهد، نیروی جنگی، سرباز.
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد:(ص۵۹۶) ISBN 964-445-106-6